Ας μιλήσουμε για μία διαφορετική μουσική ή ας μιλήσουμε διαφορετικά για τη μουσική ή …
Η ομάδα μουσικού αυτοσχεδιασμού 6daEXIt δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2007 μέσα από ένα μάθημα του Αλέξη Πορφυριάδη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ. Ασχολείται με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, αλλά έχει επίσης παρουσιάσει εκδοχές γραφικών και λεκτικών παρτιτούρων συνθετών όπως οι John Cage, Karlheinz Stockhausen, Carl Bergstrom-Nielsen, Michael Winter, Samuel Vriezen, Taylan Susam, Joseph Kudirka, Daniel Barbiero, Αλέξη Πορφυριάδη και Βασίλη Χατζημακρή, σε μεμονωμένες συναυλίες και φεστιβάλ.
Για τους 6daExit, ο καθένας μπορεί να παίξει μουσική χωρίς να είναι απαραίτητα μουσικός, αρκεί να έχει διάθεση να πειραματιστεί. Όπως επίσης, στην ομάδα μπορούν να συμμετέχουν εικαστικοί, χορευτές, video artists, performers και γενικά καλλιτέχνες από άλλες μορφές τέχνης στο πλαίσιο της διαμεσικότητας. Στο παρελθόν υπήρξαν τέτοιες συνεργασίες.
Ασχολούνται με την πειραματική και αυτοσχεδιαστική μουσική: τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την εκτέλεση παρτιτούρων που είναι γραμμένες με λέξεις ή γραφήματα.
Ελεύθερος αυτοσχεδιασμός είναι η εξερεύνηση και η παραγωγή ήχων χωρίς προ-συνεννόηση μεταξύ των μελών για το τι πρόκειται να συμβεί. Μια διαδικασία που συμβαίνει μέσα στο πλαίσιο που η ομάδα έχει δημιουργήσει. Αυτό το πλαίσιο δεν είναι απόλυτα σταθερό, αλλά ακολουθεί μία αισθητική η οποία εντάσσεται θα μπορούσε να πει κανείς, στο ευρύτερο πλαίσιο της πειραματικής δυτικής μουσικής μετά το 1950. Έπειτα, η εκτέλεση λεκτικών και γραφικών παρτιτούρων, απαιτεί την αποδοχή των περιορισμών, όπως σε κάθε γραμμένο κομμάτι μουσικής.
Κάθε κατάσταση που φτιάχνουν οι 6daEXIt σε κάθε σέσιον αυτοσχεδιασμού είναι μοναδική και δεν μπορεί να επαναληφθεί. Μόνο που οι 6daEXIt δεν παράγουν απαραίτητα 'μελωδίες'. Μπορεί να παράγουν και απλά θόρυβο. Αυτό εξαρτάται από τη διάθεση των μελών. Ποτέ δεν είναι το ίδιο. Ότι ακούσεις ή παίξεις, είναι εκεί μόνο για όσο διαρκεί.
Τα τελευταία 4 χρόνια η ομάδα παίζει κυρίως με λάπτοπ, synths, κρουστά όργανα, ακορντεόν, κόρνο, τρομπέτα, μελόντικα, φλογέρες, φυσαρμόνικες, κιθάρες και γενικά με ότι μπορεί να παράξει ήχο και πέσει στην αντίληψή τους. Μία τέτοια αναπάντεχη πηγή είναι η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα.
Πως δηλαδή, μπορεί μια ηλεκτρική οδοντόβουρτσα και μια τρομπέτα μπορούν να συγχρονιστούν;
Ο 'συγχρονισμός' για τους 6daExit είναι να παίζουν στην ίδια 'κατεύθυνση'. Ο ήχος έχει νόημα για αυτούς που τον κάνουν. Να νοιώθουν ότι αποτελούν ένα θετικό μέρος, μιας μουσικής διαδικασίας. Τα μέλη που συναντιούνται τακτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, καταλήγουν να έχουν καλύτερη μουσική επικοινωνία και μια ηχητική κατάσταση που ικανοποιεί την ομάδα.
Η ομάδα παίρνει τις αποφάσεις της αυστηρά αμεσοδημοκρατικά. Από μόνο του αυτό δείχνει μία αντι-ιεραρχική στάση, κάτι που ακολουθούνε τόσο μουσικά, όσο και στον τρόπο λειτουργίας τους. Μια αντι-ιεραρχική ομάδα που παίζει αντι-ιεραρχική μουσική, μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα για μία στάση ζωής.
Το 2016, οι 6daEXIt έκαναν ένα ανοιχτό κάλεσμα σε συνθέτες πειραματικής μουσικής, για να τους στείλουν λεκτικές και γραφικές παρτιτούρες τους. Κάποιες από αυτές παρουσιάστηκαν στη συναυλία τους στα 52α Δημήτρια το 2017 στην αίθουσα προβών Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης «ΣΟΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ».
Στη συναυλία τους στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσίασαν τρεις συνθέσεις από τη συλλογή λεκτικών παρτιτούρων του Karlheinz Stockhausen 'Aus den Sieben Tagen'. Πρόκειται για ένα είδος 'διαισθητικής μουσικής'. Η παρουσία και οι αποφάσεις κάθε εκτελεστή, μπορεί να έχουν άμεσο αντίκτυπο στις αποφάσεις των άλλων και σε ένα από τα κομμάτια θα πρέπει διαισθητικά οι συμμετέχοντες να φτάσουν σε 'απόλυτη αρμονία'".(Η συγκεκριμένη συναυλία έγινε στο πλαίσιο Open day αφιερωμένη στο Μάη του ’68).
Το 2018 κλείνοντας συναυλιακά μία δεκαετία δημιουργικής πορείας, παρουσίασαν στη Θεσσαλονίκη στο χώρο του “Vitruvian think”, μία συναυλία με scores πειραματικής μουσικής, αλλά και ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς παράγοντας ήχους, νότες και θορύβους.
Πριν από ένα μήνα περίπου συμμετείχαν στο project της Στέγης γραμμάτων και τεχνών με τον τίτλο «Μία γέφυρα μουσικής πάνω από τη Συγγρού». Ένα project αφιερωμένο στην πειραματική μουσική στο οποίο συνδιοργανωτές ήταν η «Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση» και το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Παρουσίασαν έργα του 20ού και του 21ου αιώνα από 6 χώρες. Η συναυλία άρχισε με το έργο της Αμερικανίδας συνθέτριας Pauline Oliveros, γνωστή για την προσέγγισή της στην ακρόαση όλων των ήχων με κάθε τρόπο, όπου τα πάντα πλέον δύνανται να είναι μουσική και να συμμετέχουν σε μια αέναη διαδικασία έκφρασης μέσα από την υλικότητά τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα. Μια πρόταση εμπειρίας των ήχων της καθημερινής ζωής, της φύσης και των οργανωμένων μουσικών ήχων. Η προσέγγισή της αυτή έμεινε γνωστή ως «βαθιά ακρόαση» (Deep Listening) και το κομμάτι της “Teach Yourself To Fly” από τη συλλογή Sonic Meditations, παρουσιάστηκε από τρία μέλη της ομάδας και ομάδας φοιτητών του Παντείου στην πρώτη –για τους περισσότερους– συναυλιακή τους εμπειρία.
Ακολούθησε, σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση, ένα έργο του Ιάπωνα Makoto Nomura με τίτλο Shogi Composition, ενώ τα επόμενα έργα είναι γραμμένα ειδικά για την ομάδα 6daEXIt και παρουσιάσθηκαν σε πρώτη εκτέλεση. Πρόκειται για τη σύνθεση με τίτλο Alchemy του Carl Bergstrøm-Nielsen (Δανία), το έργο Círculos της Liliana Rodríguez Alvarado (Μεξικό) και τη σύνθεση With/against του Ian Mikyska (Τσεχία/Ηνωμένο Βασίλειο). Το τελευταίο έργο, το οποίο είναι σύνθεση του Αλέξη Πορφυριάδη (Ελλάδα), ιδρυτικού μέλους της ομάδας 6daEXIt, έχει τίτλο Between the We and the I.
Γενικά, αν θέλετε να ανακαλύψετε την αισθητική και τη δύναμη των όσων διαβάσατε για την ομάδα αυτοσχεδιασμού 6daEXIt, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους μέσω Facebook, παίρνοντας πληροφορίες από το site τους, αφού όμως πρώτα τους έχετε παρακολουθήσει στο Youtube.
Πρόκληση για νέους δρόμους και κΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣη.-
