Στήλη Ἅλατος ... Ἡ Γ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν - της Σταυροπροσκυνήσεως

  Ὁ Ἐπίσκοπος Ὠλένης

  Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ

                                                   Κυριακή  27 Mαρτίου   2022 

 Στήλη Ἅλατος ...    

         Σήμερα Γ’΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ τὸν προσκυνήσουμε καὶ νὰ συνεχίσουμε ἔτσι  τὸν πνευματικὸ μας ἀγώνα, ποὺ θὰ μᾶς φέρει στὴ Μ. Ἑβδομάδα καὶ στὸ Πάσχα. Εἶναι πολύ φυσικό νά αἰσθανόμαστε κάποια κούραση ἀπό τήν νηστεία, ἀπό τήν προσευχή, ἀπό τήν ἐγκράτεια.Ἄλλοι ἐπίσης αἰσθανόμαστε πίκρα ἀπό τίς πτώσεις μας, ἴσως καί ἀηδία γιά τόν ἀδύναμο ἑαυτόν μας. Γι’αὐτό ἀπό τώρα, μέσα ἀπό τό κατανυκτικό Τριώδιο, ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἀνοίγει ἕνα παράθυρο γιά νά μπεῖ τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως μέσα μας.

    Προβάλλει τόν τίμιον Σταυρόν, τό ζωντανό φῶς τοῦ ἀναστημένου Ἐσταυρωμένου. Ἔτσι βλέπει τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου ὁ πιστός  καί δέν θυμᾶται τήν θυσία καί τόν πόνο, ἀλλά χαίρεται γιά τήν Ἀνάσταση πού θά ἀκολουθήσει. Βλέπει τό μέσο τοῦ θανάτου, τόν Σταυρόν καί πανηγυρίζει γιά τόν ἄδειο τάφο τοῦ Χριστοῦ.

     Ὁ Ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας σήμερα σ΄ἕνα τροπάριο μᾶς ὑπενθυμίζει, ὅτι: «Ἡμέρα προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὅλοι ἐλᾶτε μπροστά του, βγάζει φῶς ὁ Σταυρός, φῶς τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἄς τόν ἀσπασθοῦμε καί ἡ ψυχή μας  ἄς πετάξει ἀπό χαρά.Ἄς προσκυνήσουμε τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου πού εἶναι τό καύχημά μας».

      Μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία ἐλεύθερα καί ἀβίαστα νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστόν. Νὰ ἐπιλέξουμε τὸ δρόμο τοῦ σταυροῦ, ἀφοῦ ἀναλογισθοῦμε πρῶτα τὶς δυσκολίες καὶ ἀναλάβουμε ἀποφασιστικὰ τὶς εὐθύνες μας. Ἡ ἀπάρνηση τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ ἡ ἄρση τοῦ Σταυροῦ ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι οἱ βασικὲς προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀκολουθήσουμε ἀληθινά  τὸν Χριστό.

     Ἀρνοῦμαι τὸν ἑαυτόν μου, σημαίνει ἐγκαταλείπω τὶς νόμιμες καὶ δίκαιες ἀπαιτήσεις, τὶς φυσιολογικὲς καὶ δικαιολογημένες ἐπιθυμίες ποὺ ἔχει τὸ ἐγώ μου μέσα στὴ ζωή.Ἀρνοῦμαι τὴν ἀσφάλεια μιᾶς καλοβολεμένης ζωῆς, γιὰ νὰ ἀπεκδυθῶ τὴν κατὰ τὰ κριτήρια τοῦ κόσμου ἀβεβαιότητα καὶ ἀνασφάλεια, ποὺ αἰσθάνονται ὅσοι δέν ἀκολουθοῦν τὸν Χριστὸ στὸ δρόμο τοῦ πάθους.

       Ὁ ἄνθρωπος, ὅπως τὸν γνωρίζουμε ὅλοι μας, ζητᾶ τὴν τακτοποίηση καὶ τὴν ἀσφάλεια, τὴν ἀποφυγὴ τῆς σκέψης τοῦ θανάτου, τὴν παράταση τῆς ζωῆς του μὲ κάθε τρόπο. Μὲ μία παράξενη ὅμως ἐπιχειρηματολογία γιὰ τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ ὁ Χριστὸς διδάσκει ὅτι ἡ ζωὴ κερδίζεται μόνον ὅταν χαθεῖ. Ἡ θυσία τῆς ζωῆς ὁδηγεῖ στὴν κατ’ ἐξοχὴ ζωή. Ὁ Χριστὸς  ὅμως ἐδῶ χρησιμοποιεῖ στὶς φράσεις του αὐτὲς τὴ λέξη «ψυχὴ» μὲ τὴν διπλὴ ἔννοια τῆς ζωῆς, δηλαδή τῆς βιολογικῆς ζωῆς ἀλλά  καὶ τῆς αἰώνιας ζωῆς ποὺ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ.

      Ναί, ὅλα αὐτὰ  ποὺ φαίνονται ἀδύνατα γιὰ τὸν φυσιολογικὸ ἄνθρωπο, γίνονται πραγματικότητες μέσα στὴν περιοχὴ τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀναγεννᾶ καὶ μεταβάλλει τὸν ἄνθρωπο σὲ νέο δημιούργημα, σὲ «καινὴ κτίση».

     Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου δέν εἶναι κόσμημα στό στῆθος μας, οὔτε κέντημα στά βελούδινα καλύμματα τῶν Ναῶν. Ὁ Σταυρός εἶναι τό ματωμένο ξύλο τοῦ πόνου, τό φονικό ξύλο τῆς ντροπῆς καί τοῦ αἴσχους, ἐπάνω στό ὁποῖο δέν ντράπηκε νά πεθάνει ὁ Υἱός  τοῦ Θεοῦ , ὅταν ἔγινε Υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Θεός μας , ἐπειδή ἀκριβῶς εἶχε δύναμη νά πεθάνει ἐπάνω στόν Σταυρό. Καί αὐτός πού «ἁμαρτία δέν ἔπραξε, οὔτε εὐρέθη δόλος στό στόμα Του», σταυρώθηκε γυμνός ἐμπρός  στούς ἀνθρώπους, κρεμάσθηκε ἀνάμεσα στόν Οὐρανό καί στήν γῆ, ἐπειδή ἦταν ὁ ἴδιος ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί κάρφωσε  τήν ἀγκαλιά Του ἀνοιχτή ἐπάνω στό Σταυρό. Ἀπό τότε ὁ Σταυρός, τό ὄργανο τῆς καταδίκης, ἔγινε καί παραμένει πράγμα τιμιώτατο καί ποθητό. Εἶναι  αἰτία δόξας καί τιμῆς.

      Γι’αὐτό ὁ Σταυρός εἶναι τό καμάρι  τῶν πιστῶν, εἶναι ἡ ὀμορφιά τοῦ πόνου, εἶναι τό εὐλογημένο ξύλο, εἶναι ἡ πόρτα τοῦ Παραδείσου, εἶναι τό στήριγμα τῶν πιστῶν, εἶναι τό φρούριο τῆς Ἐκκλησίας , εἶναι τό ἀκαταμάχητο ὅπλο, εἶναι ὁ ἀντίπαλος τῶν δαιμόνων, εἶναι ὁ  ἰατρός καί  τό φάρμακο τῶν ἀσθενῶν, εἶναι ἡ δόξα τῶν μαρτύρων, εἶναι τό στολίδι τῶν ὁσίων, εἶναι τό λιμάνι τῆς σωτηρίας, εἶναι ἡ δύναμη τῶν δικαίων, εἶναι ἡ ἀνάσταση τῶν πεθαμένων, εἶναι ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ δόξα τῶν ἀγγέλων, εἶναι ἡ σκάλα πού ὁδηγῆ στή σωτηρία, εἶναι τό ζωηφόρο φυτό , εἶναι τό ὅπλο τῆς εἰρήνης.

     Αὐτόν τόν Τίμιον Σταυρόν ἄς προσκυνήσουμε  μέ εύλάβεια καί πίστη καί ἐμεῖς  σήμερα καί ἄς τόν βάλουμε μέσα στήν ψυχή μας.Τότε ὁ Τίμιος Σταυρός θά γίνει  ἡ κλίμακα πού θά  ὁδηγήσει καί ἐμᾶς στόν οὐρανό καί θά γίνουμε μέτοχοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.ΑΜΗΝ.

Πηγή εικόνας: https://proseuxi.gr