Ὁ Ἐπίσκοπος Ὠλένης
Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ
Κυριακή 17 Ἀπριλίου 2022
Στήλη Ἅλατος ...
Σήμερα Κυριακή τῶν Βαῒων, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει τήν θριαμβευτική εἴσοδον τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου στά Ἱεροσόλυμα, πού πραγματοποιήθηκε μετά τήν ἀνάσταση τοῦ Δικαίου Λαζάρου καί πρίν ἀπό τό Πάθος Του.
Συγακαταβαίνει ὁ Θεός καί γίνεται ἄνθρωπος διά φιλανθρωπίαν, προκειμένου νά θεραπεύσει τόν τραυματισθέντα ἄνθρωπον καί νά τοῦ ἀνοίξει διάπλατα τίς πύλες τοῦ Οὐρανοῦ.
Συγκαταβαίνει καί περιτέμνεται τήν σάρκα ὡς ὀκταήμερο βρέφος.
Βαστάζεται ὁ Θεός στήν ἀγκαλιά τοῦ Δικαίου Συμεών, Αὐτός πού βαστάζει τόν σύμπαντα κόσμο.
Βαπτίζεται ὑπό δούλου ὁ Δεσπότης τῶν ἀπάντων «ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώση ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ»(ἀπόστιχα ὄρθρου Μ. Πέμπτης).
Ἔρχεται σήμερα μέ μορφή δούλου, ὡς ἀμνός ἄμωμος, πού προσφέρεται γιά θυσία, προκειμένου μέ τόν ταπεινόν αὐτόν τρόπον νά κατεβάσει τούς δυνατούς ἀπό τούς θρόνους τους καί νά ἀνυψώσει τούς ταπεινούς. Γι’αὐτό γεμᾶτος θαυμασμό ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνιος, ’Επίσκοπος Κύπρου, ἀναφωνεῖ: «ὁ ὑπ’ἀγγέλων ἀσιγήτως ἀνυμνούμενος καί δοξολογούμενος, στήν γῆ γονατίζει ὡς ἄνθρωπος στόν Πατέρα καί προσεύχεται, ἐνῶ στόν οὐρανόν δέχεται προσευχές καί γονυκλισίες ἀπό κάθε ὁρατή καί ἀόρατη κτίση... Στή γῆ κοπιάζει, ἀλλ’Αὐτός εἶναι ἡ ἀνάπαυση τῶν κοπιώντων καί τῶν πεφορτισμένων. Εἰσέρχεται χωρίς νά φέρνει σκήπτρα καί σάλπιγ-γες, οὔτε ξίφη καί ὅπλα καί δόρατα, ἀλλά ἐνδυόμενος τήν ἄκρα ταπείνωση...καί ἄκρα πραότητα καί ἄμετρη ἀκακία»( P.G. 43, 502-504).
Εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα «ἐπί πώλου ὄνου», γιά νά γκρεμίσει μέ αὐτόν τόν τρόπο τήν κοσμική ἀντίληψη γιά τόν Μεσσία καί τή Βασιλεία Του, ἀπαξιώνοντας τήν ματαιοδοξία καί τίς ἐπιδείξεις τῶν μεγάλων τοῦ κόσμου. Ἐμφανίζεται ταπεινά, χωρίς νά ἐντυπωσιάσει, προκειμένου νά ἀποκαλύψει τήν λαμπρότητα τῆς Βασιλείας Του στό ἐσωτερικό τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος , ἀναφερόμενος στήν συμπεριφορά τῶν Ἰουδαίων, τονίζει : «ἄνωθεν ἐδέξαντο τήν ἀποκάλυψιν, γιά τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, «δέν φοροῦσε στέμμα κοσμικοῦ βασιλέως, οὔτε βασιλικό μανδύα, οὔτε τόν συνόδευε πλῆθος στρατιωτῶν, ἄλογα, ἅρματα καί ἀσπίδες... Εἶχε καθίσει πάνω σέ ἕνα ξένο μικρό πουλάρι γαϊδάρου, φέροντας μαζί του μόνο τούς δώδεκα μαθητές»(P.G. 61,715).
Kατά τήν ὑποδοχήν τοῦ Χριστοῦ ὁ λαός δέν ἀρκέστηκε ἁλπῶς νά Τόν ὑμνεῖ, ἀλλά κρατοῦσε στά χέρια του καί τά βαῒα τῶν φοινίκων. Ἡ σκηνή αὐτή μᾶς θυμίζει ἐκδηλώσεις ὑποδοχῆς ἑνός λαϊκοῦ ἡγέτη πού νίκησε τούς ἐχθρούς του. Αὐτόν τόν κορμό τοῦ φοίνικα τόν παραλληλίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μέ τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ , πάνω στόν ὁποῖο θά ἅπλωνε τό πανάχραντο σῶμα Του γιά τήν σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου καί θά ἀποτελοῦσε τό τρόπαιο τῆς νίκης κατά τοῦ διαβόλου( P.G. 61, 716).
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας συσχετίζουν τό ξύλο τῶν φοινίκων μέ τήν παρουσία τῶν ἀρετῶν, πού θά πρέπει νά ἀποκτήσει ὁ κάθε Χριστιανός κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὥστε νά εἶναι ἕτοιμος γιά νά ὑποδεχθεῖ τόν Ἀναστάντα Χριστόν. Γι’αὐτό ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας θά μᾶς ὑπενθυ- μίσει: «Νά κρατήσουμε βάγια, ὄχι μόνον στό χέρι ἀλλά καί μέ τήν ψυχή˙ νά βγάλουμε ἀπό πάνω μας ὅλη τή νέκρωση τοῦ παλαιοῦ καί δερματίνου χιτώνα, ἀποβάλλοντας κάθε ἀλαζονεία καί ἔπαρση» (P.G. 77, 1069).
Γι αὐτό τόν λόγο ἀποτελεῖ ἐπιτακτική ἀνάγκη νά Τόν ἀκολου-θήσουμε σέ ὅλες τίς φάσεις αὐτῆς τῆς πορείας. Τά γεγονότα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἀποτελοῦν τίς βαθμίδες μίας κλίμακας, πού ξεκινᾶ ἀπό τήν καθημερινότητά μας καί καταλήγει στήν ἄφατη χαρά τῆς Ἀναστάσεως.Ἡ συμμετοχή μας στίς ἱερές ἀκολουθίες θά ἑτοιμάσει μυστικά τήν ὑποδοχή τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ, καθιστώντας Τον κέντρον καί κυβερνήτη τῆς ζωῆς μας. Μόνον τότε θά ἔχουμε καταστήσει τό σημερινό γεγονός τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Μεσσία ὑπόθεση προσωπικῆς λυτρώσεως. Μόνον τότε θά ἔχουμε καταστήσει τά βάγια σύμβολα καί δικῆς μας νίκης ἀπέναντι σέ ἕναν κόσμο φόβου, ἀπόγνωσης καί θανάτου καί θά γεμίσουμε καί ἐμεῖς φῶς, δύναμη, χαρά καί αἰώνια ζωή .ΑΜΗΝ.
Πηγή εικόνας: https://el.wikipedia.org
Στήλη Ἅλατος ... Ἡ Κυριακή τῶν Βαῒων
Typography
- Smaller Small Medium Big Bigger
- Default Helvetica Segoe Georgia Times
- Reading Mode