Συμβολή στον εορτασμό της επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 - Πύργος, 13 Μαρτίου 1824 - Ένα σημαντικό ανέκδοτο έγγραφο για την πολιτική ιστορία της Ηλείας
Προλογικό σημείωμα Γιάννη Κοτσώνη*
Τυχαία βρήκα το ακόλουθο έγγραφο στην συλλογή Κολοκοτρώνη, στην Αθήνα, καθώς ερευνούσα για την Ελληνική Επανάσταση. Η έρευνα είχε αρχίσει στα αρχεία του Παρισιού, του Λονδίνου, της Γενεύης, και της Κέρκυρας, και απέμενε να κοιτάξω τα αρχεία στην Αθήνα. Είναι ένα έγγραφο γραμμένο από Ηλείους, το οποίο με εντυπωσίασε ως Πυργιώτη και Σκουροχωρίτη στην καταγωγή μου· ακόμα περισσότερο όταν είδα το όνομα του προπάππου μου, του Δημήτρη Κοτσώνη ή όπως ο ίδιος έγραψε «διμήτρις κοτζονις». Όπως πολλοί της εποχής, έγραφε με τον τον τρόπο του.
Σκεφτικά αμέσως πως και άλλοι συμπατριώτες μας θα μπορούσαν να δουν τα ονόματα των προγόνων τους και να καταλάβουν πως και με ποιον τρόπο λάβανε μέρος στον Αγώνα. Αμέσως σκέφτηκα τον Σάκη Τραμπαδώρο, με εμπειρία στη μεταγραφή κειμένων εκείνης της εποχής· στην περίπτωση αυτή η δυσκολία δεν είναι με το κείμενο, αλλά με τα ονόματα, και συμφωνήσαμε ότι θα άξιζε τον κόπο να μεταγραφτούν για να καταλάβουμε καλύτερα πως η Επανάσταση, πέρα από τον ηρωισμό μερικών ανθρώπων, ήταν και μαζικό φαινόμενο.
Στην περίπτωση αυτή βλέπουμε έναν ξεκάθαρο τοπικισμό, μια συνείδηση επαρχίας που στέκεται αντιμέτωπο με ένα καινούργιο αίσθημα έθνους. Προς στιγμήν, επαρχίες της Πελοποννήσου ελέγχονται από τους πρώην κοτζαμπάσηδες, όπως ο Σισίνης στη Γαστούνη, οι οποίοι επιμένουν να αναγνωριστεί η κυριαρχία τους τοπικά, γεγονός το οποίο και έγινε από την Πελοποννησιακή Γερουσία και το καινούργιο εθνικό κράτος. Οι απεσταλμένοι όμως της κυβέρνησης συμπεριφέρονται διαφορετικά είτε για λόγους πλουτισμού, είτε γιατί η μάχη της Ανεξαρτησίας θα εξαρτάται από μια συγκεντροποίηση πόρων (φόρων) και δυνάμεων. Εδώ οι τοπικοί προύχοντες κινητοποιούν τους νοικοκύρηδες των χωριών και επιμένουν και απαιτούν την αναγνώριση την τοπικής αυτονομίας.
Η εξέλιξη θα είναι το 1825, όταν μερικοί κυβερνητικοί, όπως ο Κωλέττης, τροφοδοτημένοι από τα εγγλέζικα δάνεια των Φιλελλήνων, θα προσλάβουν οπλαρχηγούς Ρουμελιώτες και θα κατέβουν στον Μωριά να λεηλατήσουν και να σκοτώσουν. Οι κοτζαμπάσηδες θα καταλήξουν στην φυλακή και εκεί θα κάτσουν μέχρι την αποβίβαση του Ιμπραήμ. Οι κοτζαμπάσηδες θα αφεθούν ελεύθεροι, και τις ακόλουθες δεκαετίες θα συμβιβαστούν με το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, με ένα τοπικό κύρος που θα κρατήσει και στον 20ο αιώνα.
Τα χαρακτηριστικά της εποχής
Το έγγραφο, με ημερομηνία 13 Μαρτίου 1824, ανήκει χρονολογικά στην πρώτη φάση του Ελληνικού Εμφύλιου της περιόδου 1823 - 1825, ο οποίος έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης ως ανταγωνισμός ισχύος για την ηγεσία της Επαναστάσεως αλλά και του υπό διαμόρφωση νέου ελληνικού κράτους. Η πρώτη αυτή φάση (Φθινόπωρο 1823 - Καλοκαίρι 1824) χαρακτηρίστηκε μόνο από έντονες πολιτικές διαμάχες μεταξύ Φιλικών και Κοτζαμπάσηδων, ενώ η δεύτερη (Ιούλιος 1824 - Ιανουάριος 1825) από εμφύλιες συρράξεις μεταξύ κυβερνητικών, υποστηριζόμενων από την Αγγλία, και Πελοποννησίων.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, τα πολεμικά γεγονότα συγκλόνισαν την κοινωνία και άλλαξαν τα δεδομένα, προκαλώντας αναστάτωση.
Στην Ηλεία, και στον Πύργο, ειδικότερα, συνέβησαν πολλά πολεμικά γεγονότα, κατά το πρώτο έτος, με αντιπάλους τους Λαλαίους Αλβανούς, όπως η Μάχη του Πύργου, στις 3 Απριλίου 1821, η Μάχη της Αγουλινίτσας, στις 24 Απριλίου 1821, η Μάχη κοντά στο χωριό Λαντζόι, η Μάχη στο Πούσι, στις 13 Ιουνίου 1821, η οποία ήταν και η τελευταία εναντίον αυτών.
Επίσης, στις 30 Σεπτεμβρίου 1821, ο Ανδρέας Μιαούλης αντιμετώπισε νικηφόρα τον καταπλέοντα προς το Κατάκωλο στόλο του Καρά Αλή.
Ο Πύργος, παρά την αναστάτωση του πρώτου έτους συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα και οι κάτοικοι της περιοχής συνεχίζουν την οικονομική τους δραστηριότητα..
Σε σχέση με το πρώτο έχουμε τη σύσταση από Ηλείους δημογέροντες και προεστούς της αρχής «Κοινόν της επαρχίας Ήλιδος», τον Απρίλιο-Μάιο του 1821, την εκλογή του Νικολάου Βιλαέτη ως πληρεξουσίου και βουλευτή της Α΄ Εθνικής Συνελεύσεως, το Δεκέμβριο του 1821, την ανακήρυξη του Παναγιώτη Άχολου ως αντιπροσώπου της Ηλείας και πληρεξουσίου της Πελοποννησιακής Γερουσίας, στις 29 Ιουλίου 1822, την αντιπροσώπευση της Ηλείας στη Β΄ Εθνική Συνέλευση από τον Αγαμέμνονα Αυγερινό, τον Απρίλιο του 1823, και τέλος, το 1827, ο Γεώργιος Σισίνης, ανακηρύσσεται Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας (16 Μαρτίου έως 5 Μαΐου 1827).
Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε στη συνέλευση των δημογερόντων της επαρχίας Ήλιδας, που συγκλήθηκε στη Γαστούνη, και η οποία θέσπισε το κατά την Επανάσταση πολιτικό-οικoνομικό και στρατιωτικό σύστημα της επαρχίας της Ήλιδας, στις 15 Φεβρουαρίου 1824.
Το έγγραφο το οποίο πραγματευτήκαμε δεν αποτελεί την μοναδική αναφορά των κατοίκων της Επαρχίας Πύργου προς τη Διοίκηση, σχετικώς με πρόσωπα και πράγματα που είχαν σχέση με την Επαρχία αυτή.
Αξίζει να κάνουμε μνεία στις αναφορές των Πυργίων σχετικώς με αυθαιρεσίες που έγιναν στον Πύργο από τον Αποστόλη Κολοκοτρώνη κατά τις αρχές του 1824, αναφορές οι οποίες φθάνουν χρονικώς έως, τουλάχιστον, το Φθινόπωρο του 1824.
Ο Αποστόλης Κολοκοτρώνης ήταν γιος του οπλαρχηγού Γιαννάκη Κολοκοτρώνη (γνωστού και με το παρωνύμιο «Ντασκούλιας») και ανιψιός του αρχιστράτηγου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη.
Εκείνη την περίοδο ήδη από το Καλοκαίρι του 1823 αναφορές προς την Διοίκηση υπήρχαν και σχετικώς με τη δράση των ενοικιαστών του φόρου στην περιοχή, δηλαδή του Χριστόδουλου Άχολου και του Αλέξιου Μοσχούλα, στις οποίες γίνεται αναφορά και στον Έπαρχο Πύργο, δεν γνωρίζουμε όμως αν αυτή η αναφορά είναι δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη.
Πάντως, η υπόθεση αυτή της ενοικίασης των φόρων προκάλεσε βίαιες ταραχές με ανθρώπινα θύματα στην περιοχή, ενώ, επίσης κατά το 1823, σύγκρουση υπήρξε ανάμεσα στους υποψηφίους για τη θέση των παραστατών της Βουλής, Χριστόδουλο Άχολο και Λύσσανδρο Βιλαέτη.
Χαρακτήρας του εγγράφου: Πρόκειται για αναφορά των δημογερόντων, των προκρίτων και κατοίκων της επαρχίας του Πύργου προς τη διοίκηση με αίτημα τον διορισμό του Δημητρίου Αυγερινού ως Παραστάτη της Επαρχίας του Πύργου.
Το κείμενο του αιτήματος το έχει συντάξει εγγράμματο πρόσωπο, καθώς είναι άψογο από πλευράς ορθογραφίας, ενώ η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συντάκτης, παρά τις συνηθισμένες ιδιαιτερότητες εκείνης της εποχής, δεν περιέχει ξενικές λέξεις και τοπικούς ιδιωματισμούς.
Το κείμενο του αιτήματος ακολουθείται από πολλές υπογραφές πολιτών, κάθε κοινωνικής προέλευσης, προκρίτων, δημογερόντων, αλλά και απλών ανθρώπων. Εδώ, στην περίπτωση των υπογραφών, τα πράγματα αλλάζουν ως προς την ορθογραφία, καθώς η ανορθογραφία είναι εκτεταμένη, ακόμα και τα ονόματα κάποιες φορές δεν αποδίδονται ορθώς, αλλά με τον φωνητικό τρόπο. Αναφορικώς με τα επώνυμα μπορούμε να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις γράφονται και αυτά με φωνητική απόδοση, με κώφωση του διφθόγγου «ου» στην κατάληξη «όπουλος», αποδιδόμενη ως «όπλος», σε άλλες περιπτώσεις φέρονται ως επώνυμα σημερινά παρωνύμια, γεγονός που πιθανώς να σημαίνει ότι τα σημερινά επώνυμα σχηματίστηκαν αργότερα και τα τότε επώνυμα έμειναν ως παρωνύμια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις οι γαμπρός κάποιας γνωστής οικογένειας υπογράφει με σύνθετο επώνυμο, στο οποίο πρώτο συνθετικό είναι το επώνυμο του πεθερού και δεύτερο συνθετικό η λέξη «γαμπρός» (λ.χ. «Ταυλόγαμπρος»).
Πολλά από τα ονοματεπώνυμα μας είναι γνωστά και από άλλα έγγραφα της εποχής, ενώ πολλά από αυτά υπάρχουν και σήμερα, ενώ άλλα δεν υπάρχουν.
Ένα άλλο ζήτημα το οποίο θα μπορούσαμε να αναφέρουμε είναι ότι ανάμεσα στα ονοματεπώνυμα από τον Πύργο συναντούμε πολλούς Δίβριους, ακόμα και περιπτώσεις οικογενειών που δεν έχουν μετεγκατασταθεί ακόμη από αυτό το κεφαλοχώρι της Ηλείας στον Πύργο, ενώ υπάρχουν και οι Πύργιοι γορτυνιακής καταγωγής.
Ως χωριά της Επαρχίας Πύργου αναφέρονται η Αγουλινίτσα (Αγολινίτζα) ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης), το Σκουροχώρι (Σκουροχώρη), η Μυρτιά (Μερτιά), η Σκαφιδιά, το Κολλύρι (Κολύρη), το Λαμπέτι, του Τζόγια (Τζώγια). Δεν υπάρχει καμιά αναφορά στο Κορακοχώρι, το Λεβεντοχώρι, τα Γρανιτσαίϊκα, τα Βυτιναίϊκα και τα Λασταίϊκα, καθώς αυτά τα χωριά δεν υπήρχαν τότε, γεγονός που φαίνεται και από το σχετικό ΦΕΚ του 1834 και τα οποία δημιουργήθηκαν αργότερα, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ έχει προβλεφθεί ιδιαίτερη θέση για τις υπογραφές των κατοίκων της Αγουλινίτσας, κανείς κάτοικός της δεν έχει υπογράψει το κείμενο. Είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση και προφανώς συνδέεται με τις ιδιαίτερες συνθήκες εκείνης της ταραγμένης εποχής.
Σε σχέση με την μεταγραφή του εγγράφου μπορούμε να πούμε ότι ενώ το κείμενο της αναφοράς είναι βατό, με σχετικώς χαμηλό βαθμό δυσκολίας, όσον αφορά τα ονοματεπώνυμα ο βαθμός δυσκολίας είναι υψηλός, με δυσχέρειες που εκφεύγουν από τους παλαιογραφικούς κανόνες και έχουν να κάνουν με τον γραφικό χαρακτήρα κάθε πολίτη, καθώς και με το πόσο εγγράμματος ήταν.
Προέλευση εγγράφου: ΕΛΙΑ - ΜΙΕΤ. Κολοκοτρώνης, Θεόδωρος και Γενναίος // Φάκελος 1. Κολοκοτρώνης, Θεόδωρος και Γενναίος // Υποφάκελος 1.3 Θεόδωρος και Γενναίος Κολοκοτρώνης (1824) // Αναφορά των δημογερόντων, προκρίτων και κατοίκων της επαρχίας Πύργου προς τη Διοίκηση. Μέσω Κέντρου Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες: 1821: Ψηφιακό Αρχείο.
Σταχυολόγηση εγγράφου: Γιάννης Κοτσώνης*
Μεταγραφή εγγράφου και επιμέλεια παρουσίασης: Διονύσης (Σάκης) Τραμπαδώρος**
* Ο Γιάννης Κοτσώνης είναι καθηγητής Ιστορίας και καθηγητής Ρωσικών και Σλαβικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης
** Ο Διονύσης (Σάκης) Τραμπαδώρος είναι Οικονομολόγος και Ιστορικός (ΜΑ)
Έναρξη εγγράφου
Ὑπερτάτη Διοίκηση!
Ὲπειδή και ἡ ὲπαρχία μας εἲχε διορισμένον παραστάτην της διά ἒναν μόνον ὁλόκληρον χρόνον, καί ἐπειδή ἡ περίοδος τοῠ ἐπαγγέλματός του ἢδη κατέπαυσε, και ἐπειδή αὐτός καθ’ ὀλην την ἐνιαίαν περίοδον του ἒσπειρεν πᾱσαν βδελυράν διχόνοιαν, ὡς ἀντιπατριώτης εἲς τήν ἐπαρχίαν μας ἢτοι παρέσυρεν καί τούς ἐπαρχιώτας μας εἰς αποστασίαν φθοράν καί ταραχήν ἀνεξήγητον (καθώς το ἀποδεινύουν τά γράμματα τῆς ἀλληλογραφίας του.)
Ἐσυναθροίσθημεν ἂπαντες ἡμεῖς Δημογέροντες, Πρόκριτοι καί λοιποί κοινῶς οἱ ἐπαρχιῶται Πύργου καί κοινῇ γνώμῃ καί ψήφῳ ἀταράχως καί εὐχαρίστως, ἐσυγκλέξαμεν Παραστάτην τῆς ἐπαρχίας μας τον φιλογενέστατον Κύριον Δημήτριον Γ. Αὐγερινόν ὡς Πατριώτην τίμιον καί προνοούντα περί τά καλά συμφέροντα τῆς Πατρίδος, γενικῶς και μερικῶς τά τῆς ἐπαρχίας μας. Τόν ὁποῖον Παραστάτην μας θέλετε δεχθῆ καί συναριθμήση εἰς τόν Χορόν τῶν Σεβαστῶν Μελῶν σας ἒχωντας το πληρεξούσιον να συμπράττῃ καί ἡ φιλογένειά του, ὡς ὂλον το βουλευτικόν Σῶμα κατά τον διοργανικόν Νόμον τοῦ ἒθνους μας, διό καί εὐπηθείς ὑποσημειούμεθα. Ἐν Πύργῳ τῆ 13 Μαρτίου 1824.
Πύργος
δηονήσηος ἀντριτζανος
νηκολος γηανοπλος
γηοργακης μηλινης
αναγνοστης ζαματοπουλος
σταθις μανολοπουλος
Δημητρακης Δηακος
γαλανης παπασκινοπουλος
κοστατης παπασταθοπλος
πολιχρονις φοζνοπλος
δημητρις λεμπουκας
δημος σταθακις
κιριαζις σκινας
σιλαηδος θιμιου
παναγιότις μετζέλου
κοστης τζαβαρας
φοτις τζιτοτις
αλεξανδρος βαρβαρεσος
μαρκος ικονομου
σταθις παπαντωνωπουλος
κοστατης βοβος
παναγιοτις στουσάκις
θανασης τοτζοτης
δυονησηος λαμπαουνας
μανολης γηανοπλος
κοσταης γηανοπλος
παναγιωτης λεονταριτης
βασιλης ζαφηρακόπουλος
παναγιοτις αναστοπουλος
παναγιοτης τζουλιοπλος
γιανακις καπεταρις
ποληζοης διβρηοτης
ανθημος σκουτζης
παυλος αρφανος
θοδωρις μπελαουρις
Πανος
Παναγιοτις Στεργιωτις
Θανασης Δηβριοτης
Θανασης παπουτζης
ποληχρονος ποληχρονοπλος
γιοργις τομαρας
ηρακλις στασινοπλος
ἀναστασης φούρναρης
κοστης σιδηροπλος
γεωργής βοβοπουλος
κοσταντης πετροπουλος
Αναστάσιος Ανδριτζανόπουλος
πουλος
πετρος κουραχοδιμοπουλος
γιοργης κουραχοδιμοπουλος
γιανις φελεσκουζοπλος
γιανος μπητζας
παναγιώτης οἰκονόμου
γιοργις πισιμανοπλος
διονισιος κουκιος
γιοργακις πατουνης
βασηλις πατουνης
ἀγολινίτζα
κενό
Κολύρη
σταθης σηλαιδης
αναστασης λαδας
διμιτρις ταβλας
κοστατις κουρνουτος
σπιρος τερζοπλος
διμως ταβλας
κωτζιωνις ατονοπλος
θανασις λιονακοπλος
γιωργακις μεσαλας
παναοτι λαδας
φοτις ασιμακις
γιοργακης καλογεροπλος
γιανη Τζαβλις
θοδορης γηανακοπλος
γιανις Βρυνιας
Λαμπέτι
θοδορης μπουγιας
γηοργακενας
γηανηος δρακοπλος
γηανος μπουγας
γηανις τσηγοπλος
γηανης σιβοπλος
γερογηαναρης
(1v) σκαφιδιᾰ
αντρεα ταρνενες (Δαρνενές)
χρονης χρονοπλος
κοσταντης βασηλογιοργοπλος
θανασης σεπεκος
μερτια
δια <μα>ντις μαζης
θανασης σαλταμαβρος
διμος μαζης
διμος μανολοπουλος
παναγιοτης στασηνοπουλος
[αναστασις καλαντζοπουλος]
πανα<γι>οτις α νικος
σερετης
γιανις γεροκοστοπουλος
πετρος λιας
αναστασιος ζαννος
διμητρις στασηνοπλος
διμητρις πανογαμπρος
αναστασις μαζης
νικολος γαλανης
[ ]ηπος μανολης
κοστατης κοστοπλος
διμητρακης κουτροπλος
σκουροχωρη
πέτρος σκουρας
παναγιότης παπαδόπουλος
φότης καραμπάτζος
πανάγος καρβαλής
γίφτως μαλαντρίνως
αναστάσης ντούκας
ασιμάκης καραμπάτζως
ανγγελης μπαρκοκαλας
ποληζοης λιοπουλος
θανασης γαργαλιανοπουλος
θοδορης ντουβλας
διμήτρις κοτζονης
αποστολης κουγιούφας
παναγιότης τζουλής
γιάνης [διατιότης]
αντρέας κακαρίνος
σκαντάλος κοσταντής
διμήτρις γκιομές
γιόργις κουγιούφας
διμήτρις κουγιουφας
νικο<λ>ις μελισις
γιάνης γατζής
διμήτρις παπουτζης
φοτις γιωργαρακοπουλος
(1r) αντωνις λαμπετηοτης
αναγνοστις παληλας
παναγηοτις θανασοπουλος
κοστα<ν>τις κουκουριοτις
παναγότης ἀγναντηάρης
παναγιοτης δρακοπουλος
αντρεας τζεκλενις
γιοργις μπαντουνας
πετρο καλασκανις
νικολος πατουνας
διμητρακης πατουνας
διονίσιος πιέρρος
πανάγος αναγνόστου γρατζαλιάς
διμητρις κακοροπουλος
θε<ο>δορης χρησηκου
θανασης ντουράσκας
αναστασις μουρλουλης
παναγιοτης μπαρτζουκας
διμητρις πανας
αντρεας πουρναριανος
αναστασης λεχενιτης
ζοης καζαζης
θανασης καψαλιαρης
διονισιος ζουδιαρις
αντρεας μπουρας
νικολακις κουκιοπλος
παβλος καστανιοτης
γαλάνις [ ]
χαρ<α>λαμπις κουφόπλος
διμητρις φλοκιοτις
κανελος διακος
γιοργακος προτογεροπλος
παναγος καραχαλ<ι>ος
Αναστασις ιωαννου λεονταριτης
γιοργακις χρισικος
νικολακις
Γιανις κοτογιανις
γιοργακις
διμητηρης πετροπλος
αποστολης κλαψης
δημητρης κατουνηοτης
ζοης παπουτζης
γηοργης σπηληοπουλος
σπηληος παναγοπουλος
{διμητρακις πατουνας}
αλεξης Τουρτζανοπουλος
γιφτος τζαντης
κοσταντης λιπραδος
μπαγιουλοπλος
αναγνοπλος
παναγος πλατηκιοτης
νικολο<ς> πισλης
γαλανις παρτζελιοτις
γιανακος μιχελης
λιας λουραζης
καλογερος νερουλης
ζοης παπαγηανος
τζανετος Τουτζανος
αντρεας καληορης
ασιμακις σαμαρτζις
γιφτος [ ]
θανασις ρουνις
κοσταντης βλαχοχριστος
θανασις κηριαζις
διονησιος κομιωτις
θανασις φλοκιοτις
χαραλαμπος αλεξιου
δρακος πετζηκανος
χαραλαμπις λιαναριδης
παναγος κοτζως
γιανις καρνεσις
γιοργις πριντζηνοπλος
μαθιός
γιοργάκης μπέτζικας
σταθις λιρις
ἀγιαννης
νικολος μακρις
αναγνοστις καραμπετζος
αναστασις λανιζαρμος
γιανης καραμπετζος
διονισιος καραμπετζος
γιανης σκολοτηας
νικολος πανουτζος
παναγιοτης καρκαλανης
αναστασης ζαματοπλος
χρονης α. δημοπουλος
γιανακης βαλμης
αναγνοστης κτενας
γιοργακης αμπελιοτις
κοσταντης πακονικολοπλος
γιφτος παπας σταυροπούνης
νικολος γριζογαπρος
ἀναστασις καρανικολοπλος
διμητρις μπουρολιογαπρο σταυροπλο
γιοργι θανασακο σοτιρις
αργηρης πεπας
νικολος αργηροπλος
κοστατις Τζελεχο [ ]
γαλανις παπαδοπουλος
θοδορις γιανακοπλος
θοδορής κοσταντοπουλος
αναστασηος καρακουληοτης
στασηνος γηος γαβοπουλος
ληακος ριγοπλος
δηονησηος μασουρας
αναστασης πουρας
κοσταντης σταυρακοπουλος
αναγνοστης δρακοπουλος
παναγος ντουρασης
βασηλης ζογοπουλος
βασηλης ταλαβανης
γηοργος καζονης
χαραλαπης αργηροπλος
ζοης τζαβανης
Τζώγια
αναγνοστις [ ]
κοσταντης γιανοπλος
παναγιοτις πακοπλος
κυριακος πακοπλος
θανασις φρανκογιανος
αποστολις παπαδοπλος
γεροσταβρος χαμακος
βασιλις χριστοπουλος
πανουτζως χαμακος
αντονις χαμακος
γιανις πουτρας
δρακος μπρουμηοτις
αναγνοστης χροναρακος
δηονισιος χασουρης
Σπηρος χροναρακος
Βασηλις κανελος
Αναστασι χαμακοπλος
Κοσταντις ασημακοπλος
γηοργος χαμακος
παναγηοτις μπουρλαχος
παναγηοτης χαμακος
κοσταντις αβουρις
αποστολης ταβλᾰς
διαμαντίς χαμάκος
βαασίλις καρβελας
‖αβραμης τζηφογηαννοπλος
Σταθης γουρλο[ματις]
παναγηοτις πανταζοπουλος
γηανης ζησακοπουλος
γηοργακης καρατουληοτης
κωσταντης παναγιοτοπουλος‖
(1v) γιοργακης πουρτζουκλης
γιανακος ρηγας
γιοργης ταυλογαμπρος
γιοργος ασημακοπλος
διμητρις καπησις
νικολος αντονοπλος
γιοργακης βαλμης
διμητρις καζαζης
δι<μητ>ριος βλαχαντρεας
βασιλις μαγος
γιοργακις διβριοτις
σπυρος διβριοτις
Τέλος εγγράφου
